Door: Jan J. Slauerhoff


Liefde is niets dan daaglijks verder gaan
Door dorre woestenijen,
Om na de nacht saam moe weer op te staan
Uit duisterre valleien.

Liefde is niet een wijdverklaard begrijpen,
Een stijgen tot het licht,
En niet oneindig zijn en ook niet rijpen
Tot innerlijk gezicht.

Want leven is geen vast geluk, maar een rampspoedig
Dolen in 't labyrint
Van de gevoelens; wie de weg weet is hoogmoedig,
Als een onervaren kind.

Liefde is alleen elkander droef verdragen
Als vrouw en man:
Twee vijanden die toch elkander schragen
Zo nu en dan,

En, daar god voor hun wanhoop en hun vragen
Geen heul, geen antwoord heeft,
Soms naar de eeuwigheid de zweefvlucht wagen
Die een omhelzing geeft.